دوستـــــ داشتَنَتــــ ، هَــوَس نیستـــــ کِـه بــاشَـد و نبــاشَـد !
نَفَــس اَسـت
تــا بــاشَم
تـا باشــی
مَــرا بِبــوس،
روزهــای سَختــی دَر پیــش اَســت!
بُگــذار "تـــ♥ـــو" را کَمــی پَــساَنــداز کُنـَـم!
دَر آغــوشَـم کِــه می گـیــری آنـقَـدر آرامــ مـیشَــــوَمـــ
کِــه فـَرامــوش می کُـــنَـمــ بـایَـد " نَفـَس " بـِـکِـشَـــمــــ
وَقـتـی "تــــ♥ــو" بــا مَـنـی
تـِــرافیـکـــــ زیبــاتـَریـن مَکـثـِــــ عـالَـمــ اَستـــــ
ایــن روزهــا هَـر نَـفَـس دَرد اَستـــــ کِـه میکِشَـمـــ دَر نبـودَنَـتـــــ
ای کـــاش یـا بــودی یــا اَصـلاً نَبــودی
ایــن کِـه هَسـتی و کِنــارَمـــ نیـسـتی دیــوانـِه اَمـــ میـکُنـَـد
"بـِفَـهمــــ بـی اِنـصـافـــــ"
بــا یِـکــــ فِنـجــان چــای هَـمـــ میـشَـوَد مَستــــ شُـد
اَگــر بـسَلامَــتیِ "تـــ♥ـــو" باشَــد
"تــــ♥ــــو" را یــاد میــدارَمـــ ـهَمـه "ـهِنـگامـــ"
چــون نیـمــا کِـه میـگویـَد "شَبــا ـهِنـگامــــ"
وَسَــطِ دَعــوا یِـه جُـمـلـه ای هَستـــــ کِـه میتــونـه داستــان رو کُلاً عَــوَض کُنـه
"حَـرفـــــ نَـزَن بیــا بَغَـلَمـــــ"
غِیــــــرَت دارَمــــ
رویِ خــــــــــــــاطِراتـِـمان
بـَــرای هَـــر كَســــی تَعــــــریفِشان نِمــــیكُنَمــــ
"تــــــ♥ـــــو" فَقـَــــط مـَـــــــرد بــــــاش
وَ
اِنـــــــكارِشـــــان نَكـُــــــن